เทศนา

รากเหง้าแห่งสังสารวัฏ
พระอาจารย์รูมาเทศนาที่หมู่บ้านคนเป็นโรคเรื้อนห้วยน้ำลำ
หลวงพระบาง ประเทศลาว 24 กันยายน 2553

 
พิธีกรแนะนำประวัติพระอาจารย์:
 
สวัสดีครับท่านทั้งหลาย ก่อนอื่น ผมรู้สึกเป็นเกียรติอย่างยิ่งที่ได้เป็นตัวแทนของพวกเราที่อยู่ที่นี่ ที่จะแนะนำประวัติพระอาจารย์ของพวกเรา ท่านพระอาจารย์รูมา
 
พระอาจารย์รูมาเกิดที่ประเทศเวียดนามแต่ท่านได้อพยพไปอยู่ที่ประเทศสหรัฐอเมริกาตั้งแต่เล็กหลังจากนั้นเมื่อพระอาจารย์อายุได้ 18 ปี ก็เข้าใจความทุกข์ทั้งหลายที่มวลมนุษย์ต้องประสบในโลกนี้ ท่านจึงตัดสินใจจากครอบครัวไปอินเดียและหิมาลัยในทิเบตเพื่อค้นหาวิธีที่สามารถช่วยผู้คนให้หลุดพ้นจากการเวียนว่ายตายเกิดได้
 
พระอาจารย์จึงได้เดินทางไปทุกหนทุกแห่งในอินเดียและทิเบตเพื่อเสาะหาวิธีที่สามารถช่วยให้ท่านค้นพบธรรมชาติแห่งพระพุทธะภายในได้ ในที่สุด ด้วยความมุ่งมั่นและมานะบากบั่นของพระอาจารย์ พระผู้เป็นเจ้าก็ได้นำทางท่านไปหาอาจารย์ผู้รอคอยท่านอยู่เป็นเวลานานในเทือกเขาหิมาลัยเพื่อที่จะถ่ายทอดวิธีอันสูงสุดนี้ให้แก่อาจารย์
 
วิธีนี้เรียกว่าการทำสมาธิด้วยวิถีแห่งแสงและเสียงภายใน
 
หลังจากฝึกฝนบำเพ็ญอยู่ที่นั่นเป็นเวลาหลายปี พระอาจารย์รูมาก็ได้กลับไปที่ประเทศสหรัฐอเมริกาและได้ร่วมกับสมาคมและองค์กรการกุศลต่างๆทำทุกวิถีทางเพื่อช่วยเหลือคนจนและผู้อพยพในค่ายอพยพต่างๆทั่วภูมิภาคเอเชียตะวันออกเฉียงใต้
ในเวลาเดียวกัน พระอาจารย์ก็ยังฝึกฝนบำเพ็ญวิธีนี้จนกระทั่งบรรลุมรรคผลรู้แจ้งเห็นจริงโดยสมบูรณ์
 
แล้วพระอาจารย์ก็ได้เริ่มการเดินทางครั้งใหม่ในบทบาทของพระอาจารย์ทางจิตวิญญาณผู้ยิ่งใหญ่ผู้ที่ได้รับมอบหมายจากพระผู้เป็นเจ้าให้เดินทางไปทั่วโลก เพื่อช่วยเหลือผู้คนที่ทุกข์ยาก และสอนวิธีการทำสมาธิแบบแสงและเสียงนี้ให้กับทุกคนที่ต้องการหลุดพ้นออกจากการเวียนว่ายตายเกิดอย่างสิ้นเชิง
 
เมื่อได้ยินว่าลาวเป็นประเทศที่มีพุทธศาสนาอันสวยงามที่มีผู้คนมากมายซึ่งต้องการความช่วยเหลือทั้งทางจิตวิญญาณและทางวัตถุอย่างแท้จริง พระอาจารย์รูมาก็ไม่ย่อท้อที่จะเดินทางไกลมาที่นี่เพื่อนำความรักและพรจากพระผู้เป็นเจ้ามาสู่ประชาชนที่นี่
 
พระอาจารย์รู้สึกประทับใจมากเมื่อทราบข่าวเกี่ยวกับหมู่บ้านน้ำลำแห่งนี้จากลูกศิษย์คนหนึ่งของท่าน ท่านขอให้พวกเราจัดการให้ท่านมาเยี่ยมที่นี่ทันที
 
นี่เป็นเหตุผลที่พวกเรามาที่นี่ในวันนี้ ณ โอกาสนี้ ผมเป็นเกียรติที่จะแนะนำพระอาจารย์ผู้เป็นที่รักยิ่งของพวกเราอีกครั้งหนึ่ง พระอาจารย์รูมา
 
พระอาจารย์เทศนา
 
ขอบคุณ พวกท่านสบายดีไหม?อาตมาไปแสวงหาการรู้แจ้งเห็นจริง แสวงหาธรรมชาติแห่งพระพุทธะภายใน ตอนนี้อาตมารู้แล้วว่าพระพุทธะอยู่ที่ไหน
 
พระพุทธะอยู่ที่นี่ อยู่ภายในพวกท่านทุกวัน
 
วันนี้ อาตมายินดีที่ได้พบพวกท่านอีกครั้งหนึ่ง อาตมาจะอธิษฐานเพื่อทุกคนในหมู่บ้านนี้ให้มีชีวิตที่สวยงาม มีความสุขสดชื่น จดจำพระผู้มีพระภาคเจ้าเอาไว้ เพื่อที่หลังจากลาโลกนี้ไปแล้ว พระองค์จะมานำพวกท่านกลับบ้าน
 
นี่เป็นครั้งแรกที่อาตมาพบพวกท่านอีกครั้ง หลังจากครั้งก่อนเมื่อนานมาแล้ว
 
บางครั้งอาตมาอยู่บนนั้นแล้วก็น้ำตาไหล อาตมาไม่รู้ว่าจะพูดอะไร ไม่รู้ว่าควรจะบอกอะไรกับพวกท่าน
 
อาตมาบอกกับตัวเองว่า: “พวกเพื่อนๆของเราจะจำเราได้ไหม? หรือหลังจากที่พวกเขามาเกิดใหม่ที่นี่แล้ว พวกเขาก็คิดว่าพวกเขาเป็นมนุษย์ ยากจนและป่วย พวกเขาจำเราไม่ได้ และเมื่อพวกเขาพบเราอีกครั้ง พวกเขาก็จะแค่จำเราว่าเป็นพระแปลกๆหรือพระอาจารย์แปลกๆคนหนึ่งที่มาเยี่ยม”
 
มันน่าเศร้าและทุกข์ใจมากถ้าท่านจำใครได้แต่พวกเขาจำไม่ได้ แต่ไม่เป็นไร อาตมาจะอธิษฐานให้กับพวกท่านทุกวัน พวกท่านยังคงเป็นเพื่อนของอาตมาเหมือนเมื่อชาติก่อนๆ
 
พวกท่านเห็นด้วยไหม? พวกท่านรู้สึกใกล้ชิดกับอาตมาไหม?
 
ไม่ ใช่ไหม? อาตมารู้ เพราะว่าพวกเราเกิดใหม่เป็นมนุษย์อีกครั้งในหลายๆชาติ พวกเราถูกปิดกั้นและพวกเราก็ลืมทุกอย่าง บางทีอาตมาก็บ่นว่าทำไมไม่ฟังอาตมา อาตมาบอกพวกท่านมาตั้งแต่เมื่อหลายชาติก่อนแล้วว่าให้ฟังอาตมา ทำความดีและพวกเราจะกลับสู่สวรรค์ แล้วอาตมาก็บ่นว่า ทำไมพวกท่านมาเกิดใหม่ที่นี่? จนเกินไป!พวกท่านเคยเป็นพระราชา เจ้าหญิงและเจ้าชายเมื่อหลายชาติก่อน
 
อาตมาบอกพวกท่านว่า: “มาพบพระพุทธเจ้าและอธิษฐานต่อพระองค์ทุกวัน” แต่พวกท่านไม่ทำตาม พวกท่านเพลิดเพลินกับทรัพย์สมบัติของท่าน
 
ไม่เป็นไร ไม่ใช่ความผิดของพวกท่าน แต่มันเป็นเพราะกรรม พระพุทธเจ้าไม่โกรธพวกท่าน พระองค์ให้อภัยพวกท่าน
พระพุทธเจ้าอยู่ภายในพวกเราเสมอ
สิ่งที่อาตมากำลังบอกท่านตอนนี้เป็นเรื่องจริง อาตมารู้ว่าพวกท่านบางคนที่นี่กำลังสงสัย มันไม่ง่ายที่พวกท่านจะเข้าใจ
 
ปกติ เรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อสองสามปีก่อนพวกท่านก็ลืมแล้ว แล้วพวกท่านจะจำเรื่องที่เกิดขึ้นหลายชาติก่อนได้อย่างไร ไม่เป็นไร วันนี้อาตมามาที่นี่เพื่อพบพวกท่านอีกครั้งและอาตมาก็ขออวยพรให้พวกท่านมีความสุขสำราญและสันติสุขในชีวิตที่เหลือของพวกท่าน พวกท่านไม่จำเป็นต้องเชื่ออาตมา หลังจากชีวิตนี้ไปอาตมาจะมาพาพวกท่านกลับบ้าน ไปอยู่บนสวรรค์เบื้องบน
 
อาตมาพูดเรื่องจริง มันยากที่จะเข้าใจ และเชื่อสิ่งที่อาตมาพูด ถ้าพวกท่านต้อนรับอาตมา อาตมาจะกลับมาที่นี่อีกในอนาคต
ตกลงไหม? พวกท่านจะต้อนรับหรือไม่ต้อนรับอาตมากลับมาที่นี่อีก?
 
(ล่าม): พวกเขาบอกว่าพวกเขาต่างต้อนรับพระอาจารย์ครับ
 
โอ้ พวกเขาต้อนรับอาตมา โอ้ ดีๆ ถึงแม้ว่าหมู่บ้านนี้จะเล็กๆแต่อาตมาก็รู้สึกใกล้ชิดกับพวกท่านเหมือนว่าอาตมาเคยอยู่ที่นี่มาเป็นเวลานาน เพราะว่าหลายต่อหลายชาติก่อน พวกเราเคยอยู่ด้วยกันตอนที่พวกเราเกิดในประเทศนี้ นี่เป็นสาเหตุที่ทำไมอาตมาจึงจำพวกท่านทุกคนได้
 
อาตมารู้ว่าพวกท่านจำเรื่องพวกนี้ไม่ได้ อาตมาเศร้ามาก
.
อาตมาเดินทางมาจากที่ไกลมาก ประเทศสหรัฐอเมริกา มาหาพวกท่านที่นี่ หลังจากที่อาตมาออกจากสมาธิ อาตมาก็บอกศิษย์ของอาตมาว่า “อาตมาอยากเจอเพื่อนๆที่มาเกิดใหม่ในลาว”
 
“พวกเขาอยู่เป็นกลุ่มใหญ่มีหลายร้อยคนที่นั่น พวกเขามีแต่ความทุกข์ พวกเขายากจนมาก เศร้า ป่วย ทุกข์ใจ ไม่รู้แจ้ง ต่างๆนานา”
 
อาตมาถามพระพุทธเจ้าว่า “ทำไมพระองค์ไม่ไปช่วยพวกเขาที่นั่นเอง แต่ขอให้ข้าพเจ้าไป?”
“ทำไมพระองค์จึงอยากให้ข้าพเจ้าไป? พระองค์ไปเองสิ”
แล้วพระองค์ก็ตอบว่าเพราะว่าพวกท่านเป็นเพื่อนของอาตมา พวกท่านทั้งหลายมีบุญสัมพันธ์กับอาตมา
 
หลังจากที่อาตมาออกจากสมาธิ อาตมาพยายามลืมพวกท่านแต่ก็ทำไม่ได้
 
ด้วยตาเนื้อของพวกเรา พวกเราแค่เห็นจากที่นี่ไปที่นั่นเท่านั้น แต่ด้วยตาแห่งปัญญาพวกเราสามารถมองเห็นได้ทั่วทั้งจักรวาล
 
เมื่อพวกท่านรู้แจ้งเห็นจริงแล้ว พวกท่านจะเห็นได้ทั้งจักรวาลและหลายๆชาติที่ผ่านมา
 
ก่อนที่อาตมาจะบรรลุธรรม อาตมาก็มีชีวิตที่ดี แต่อาตมามีความจริงใจและเรียกร้องหาสัจธรรมเพื่อที่จะได้รู้แจ้งเห็นจริงเหมือนเช่นพระพุทธเจ้า
 
แต่หลังจากที่อาตมารู้แจ้งแล้ว อาตมาก็รู้สึกเสียใจ หลังจากที่อาตมาได้เปิดตาแห่งปัญญา อาตมาก็บอกกับตัวเองว่า “ไม่น่าเลย”ถ้าอาตมารู้ว่าเป็นเช่นนี้ อาตมาจะไม่อยากรู้แจ้งหรอก อาตมาอยากอยู่เหมือนพวกท่าน ไม่ต้องจำได้ว่าตัวเองเป็นใคร และพวกท่านก็ไม่รู้ว่าเพื่อนบ้านของตัวเองเป็นใคร ในชาติก่อน ไม่ใช่ตอนนี้
 
มันยากที่จะมีชีวิตอยู่เหมือนอาตมาตอนนี้ เพราะว่าถ้าพวกท่านเห็นเพื่อนของพวกท่านมาเกิดใหม่ ยากจนและเจ็บป่วย พวกท่านจะรู้สึกเจ็บปวดเหมือนหัวใจจะสลาย บางครั้ง พวกท่านไม่รู้ว่าจะทำอะไรให้พวกเขา พวกท่านอาจมาคุยกับพวกเขาเกี่ยวกับพระธรรมคำสอนของพระพุทธเจ้าแต่พวกเขาไม่เข้าใจหรือไม่เชื่อพวกท่าน
 
ท่านพยายามจะบอกพวกเขาว่า “ได้โปรดเชื่อฉันเถอะ แล้วฉันจะพาพวกเธอกลับบ้านไปยังดินแดนแห่งพระพุทธะ” แต่พวกเขาก็ไม่เชื่อ อาตมารู้ว่ามันยากที่จะเชื่อ ไม่เป็นไร อาตมาเชื่อและจำพวกท่านได้ อาตมามาจากประเทศสหรัฐอเมริกาซึ่งไกลมาก บางทีพวกท่านอาจรู้ว่ามันไกลแค่ไหน
 
ในโลกของเรานี้  พวกเราต่างก็ทุกข์ แต่บนสวรรค์ มีดินแดนที่สวยงามมาก ไม่มีใครทุกข์และต่างมีชีวิตที่สวยงาม มีทุกอย่างบนนั้นรอเราอยู่ สำหรับคนที่มีความจริงใจที่อยากจะกลับบ้าน ดินแดนแห่งนั้นเรียกว่า “ดินแดนแห่งพระพุทธะ”
 
ใครๆก็ไปที่นั่นได้ อาตมามีกุญแจสำหรับพวกท่านที่จะเปิดประตูสวรรค์
 
อาตมาเรียกมันว่าเป็นกุญแจแห่งความรู้แจ้ง เมื่อมีมันแล้ว ท่านจะสามารถเปิดประตูสวรรค์ได้ทุกเมื่อ ตอนนี้อาตมามีกุญแจอยู่ในมือ อาตมาจะมอบให้พวกท่านฟรีๆ
 
เอาละ ขอบคุณอีกครั้งหนึ่ง วันนี้อาตมามาที่นี่แป๊บเดียว เพื่อมาเยี่ยมพวกท่านและแบ่งปันเรื่องราวทางจิตวิญญาณแก่พวกท่าน ทุกคนมีธรรมชาติพระพุทธะภายใน แต่ละวัน จงจำปัญญาพุทธะเอาไว้และจำให้ได้ว่าพวกท่านเป็นใคร แต่ละวัน จำพระพุทธเจ้าเอาไว้
 
อธิษฐานทุกวัน พระพุทธเจ้าอยู่ใกล้พวกท่านมาก อาตมาอยู่กับพวกท่านทุกวัน ทุกวินาที ไม่เคยห่างจากพวกท่าน โปรดเก็บอาตมาไว้ในหัวใจพวกท่าน แล้วพวกท่านจะมีชีวิตที่สงบสุข เชื่ออาตมา พวกท่านไม่ได้เสียอะไรทั้งสิ้น
 
พวกท่านไม่ต้องเรียกอาตมาว่า “พระพุทธะ” หรือ “พระอาจารย์” แค่เรียกเหมือนเพื่อนก็พอ อาตมาเป็นเพื่อนของพวกท่าน อาตมาพูดความจริง
 
ขอบคุณ อาตมามาที่นี่เป็นเวลาไม่นาน อาตมาจะอธิษฐานเพื่อพวกท่าน พวกท่านทั้งหมดนี้นับถือพุทธใช่ไหม?
 
ขอให้พวกท่านหลับตาลงสักสองสามนาทีได้ไหม แล้วก็สวดอธิษฐานต่อพระพุทธะภายในของพวกท่าน แล้วพวกเราจะอธิษฐานต่อพระพุทธเจ้าด้วยกันเพื่อให้พระองค์ประทานพรให้แก่หมู่บ้านและประเทศนี้
 
หลับตาลงและนึกถึงพระพุทธเจ้า แล้วพระองค์จะเข้าใจ อธิษฐานด้วยความจริงใจ พระพุทธเจ้าจะทราบ เพ่งรวมศูนย์กลางที่ตาแห่งปัญญาบนหน้าผากของพวกท่าน
 
ตอนที่พวกท่านเพ่งรวมศูนย์อยู่ตรงนั้นพวกท่านจะเห็น แค่อธิษฐานต่อพระพุทธเจ้าแล้วพระองค์จะรับรู้ทุกอย่าง อธิษฐานจากใจนะ
 
ขอบคุณมาก อาตมาต้องไปแล้ว และอาตมาจะมาพบพวกท่านอีกโดยเร็ว