เทศนา

ตัวตนที่แท้จริงนั้นไม่มีวันพิการ
พระอาจารย์รูมาเทศนาที่สมาคมคนพิการ จังหวัดอุดรธานี
ประเทศไทย
21 ตุลาคม 2556

     พระอาจารย์ขอสวัสดีทุกคน สวัสดีผู้ที่มีบุญสัมพันธ์กับพระอาจารย์ที่อยู่ที่นี่ในวันนี้พระอาจารย์ขอโทษที่พูดภาษาไทยไม่ได้ ก็เลยขอพูดเป็นภาษาเวียดนาม เมื่อ 4 ปีก่อน มีลูกศิษย์คนไทยเอาหนังสือมาให้พระอาจารย์เรียนภาษาไทย แต่จนบัดนี้พระอาจารย์ก็ยังพูดไม่ได้สักคำ พระอาจารย์พยายามเรียนภาษาไทยแต่ไม่ได้ผล

     เหตุผลที่พระอาจารย์มาที่นี่ในวันนี้ก็ด้วยความรักจากใจพระรูปหนึ่ง มาเพื่อเยี่ยมเยียนพวกท่านและอธิษฐานให้พวกท่านมีชีวิตที่ร่มเย็นเป็นสุขตลอดไปในชีวิตที่เหลืออยู่นี้ พระอาจารย์มาที่นี่เพื่อเตือนพวกท่านเกี่ยวกับชีวิตของพวกท่าน ว่าทำไมจึงมีแต่ความทุกข์ยากลำบาก


     ชีวิตของพวกท่านมีแต่ความยากลำบาก เป็นเพราะเหตุและผล กรรมที่ได้ทำไว้ในชาติก่อน แล้วพวกท่านจึงต้องรับผลกรรมเหล่านั้นในชาตินี้ ทุกอย่างเกิดจากกรรม เป็นเพราะกรรมในชาติปางก่อน พวกท่านไม่ได้ทำความดีมากพอ พวกท่านไม่ได้เห็นหนทางแห่งสัจธรรมเพื่อเข้าถึงความรู้แจ้ง เพราะฉะนั้น ในชาตินี้พวกท่านจึงต้องล้มลุกคลุกคลาน พวกท่านควรยอมรับมัน พระอาจารย์มาที่นี่ด้วยความรักจากใจจริงของพระอาจารย์


     พระอาจารย์ไม่เคยคิดว่าตัวเองเป็นคนเวียดนามหรืออยู่อาศัยในประเทศสหรัฐอเมริกา พระอาจารย์เพียงแค่ต้องการแบ่งปันความรักให้กับทุกคนที่โชคไม่ดีในชาตินี้พวกท่านมีสภาวะที่ยากลำบาก ร่างกายไม่ครบ32 เป็นเพราะกรรมจากชาติก่อน พวกท่านไม่เห็นและไม่ได้ทำความดี พวกท่านไม่ได้สะสมบุญสำหรับชาติต่อไป ทุกอย่างเกิดขึ้นเพราะเหตุและผล ความดี ความชั่ว

 

     ในชีวิตแต่ละวันของพวกท่าน ไม่ว่าในสถานการณ์ใดก็ตาม พวกท่านควรพยายามใช้ชีวิตให้มีความสุขและทำจิตใจให้สงบ อธิษฐานให้พระพุทธเจ้าคุ้มครองพวกท่านอยู่เสมอ

ประเทศของพวกท่านเป็นประเทศที่มีความศักดิ์สิทธิ์ทางจิตวิญญาณ เป็นประเทศที่ยังทนุบำรุงพระพุทธศาสนามาเป็นเวลาหลายพันปี
ความยากจน ความลำบากยากเข็ญนั้นมนุษย์เป็นผู้ก่อขึ้น ด้วยกรรมในชาติก่อนที่พวกท่านมองไม่เห็น พวกท่านไม่ได้สะสมบุญบารมี เพราะฉะนั้นในชาตินี้พวกท่านจึงต้องล้มลุกคลุกคลาน

     พวกท่านมีบุญสัมพันธ์กับพระอาจารย์ นั่นเป็นสาเหตุที่พระอาจารย์มาที่นี่และแบ่งปันกับพวกท่านเกี่ยวกับเรื่องกรรม กรรมนั้นเป็นความโหดร้ายต่อมวลมนุษย์ผู้ที่ไม่สามารถเป็นอิสระจากมัน ไม่สามารถขจัดมันไปเพื่อที่จะได้รับความสงบสุข เป็นเพราะพวกท่านไม่สามารถพบความหลุดพ้น เพราะฉะนั้นพวกท่านจึงต้องมาเกิดใหม่บนโลกนี้ มาแบกรับเคราะห์กรรมต่างๆโดยมีร่างกายไม่สมบูรณ์ในชาตินี้

     เพราะฉะนั้น พวกท่านควรพยายามอดทนไว้ พระพุทธเจ้าอยู่ในหัวใจพวกท่านเสมอ พยายามพอใจกับสิ่งที่ตนเองมีและยอมรับทุกสิ่งทุกอย่างที่เข้ามาหาเรา ทุกอย่างที่เกิดในชีวิตพวกท่านนี้เป็นเพราะกรรมเก่าจากชาติที่แล้ว พวกท่านไม่ได้สั่งสมบุญหรือทำความดี และไม่มีใครชี้แนะพวกท่าน เพราะฉะนั้นพวกท่านจึงต้องแบกรับผลกรรมเหล่านั้น ชาตินี้พวกท่านได้ชดใช้กรรมไปแล้ว บางทีชาติหน้าพวกท่านอาจจะมีชีวิตที่ดีกว่านี้หรือไม่พวกท่านจะหลุดพ้นจากความทุกข์บนโลกมนุษย์นี้ ไม่มีใครในโลกนี้ทอดทิ้งพวกท่านหรอก พระสงฆ์ก็ด้วย พวกเขาก็เข้ามาที่นี่ ไม่ใช่เฉพาะพระอาจารย์ ใครๆก็อยากเข้ามาช่วยเหลือพวกท่านที่นี่

     พระอาจารย์มาที่นี่และหาหนทางที่จะแบ่งปันกับพวกท่านเกี่ยวกับเรื่องการศึกษาบำเพ็ญธรรม เรื่องบุญกุศล เรื่องบารมีต่างๆ เพื่อที่ชาติหน้าพวกท่านจะมีชีวิตที่มีความสุขกว่านี้ สงบร่มเย็นกว่านี้และดีกว่านี้ พระอาจารย์มาที่นี่ด้วยหัวใจของพุทธศาสนิกชนคนหนึ่ง นำความรักความเมตตาจากพระพุทธเจ้ามาแบ่งปันกับพวกท่าน ถึงแม้ว่าเป็นของขวัญเล็กๆน้อยๆ แต่ก็เปี่ยมด้วยความรักความเมตตาจากพระอาจารย์ และพระอาจารย์ก็หวังว่าพวกท่านจะมีชีวิตที่เป็นสุขและสงบร่มเย็น

     เป็นเพราะภาษาทำให้ผู้คนแตกแยก และเป็นเพราะภาษาทำให้ผู้คนเข้าใจผิดกัน เพราะฉะนั้นพวกเขาจึงก่อกรรมทำชั่วต่างๆนานา เป็นเพราะภาษา ทำให้เกิดสงครามมากมาย พวกท่านเห็นไหม? นั่นก็เป็นเพราะการสื่อสารที่ไม่ชัดเจน

     ชีวิตพวกท่านเป็นเช่นนี้เพราะว่าภาษาคนเราต่างกันและพวกเขาไม่เข้าใจซึ่งกันและกัน จึงทำให้เกิดความเข้าใจผิดซึ่งกันและกัน แล้วจึงก่อกรรมไม่ดี ดังนั้น พวกเขาจึงต้องมาเกิดใหม่บนโลกนี้ ต้องแบกรับความทุกข์แสนสาหัส เพราะฉะนั้น เรามีปัญหาก็เพราะภาษา แต่ละคนก็สร้างสรรค์ภาษาของตนเองมาพูดและสื่อสารกับคนอื่น นั่นก็คือภาษามนุษย์

     บนสวรรค์มีภาษาเดียวเท่านั้น พระพุทธเจ้าใช้ภาษาเดียวเท่านั้น แต่ทุกคนก็เข้าใจ มีภาษาเดียว ไม่ว่าใครก็สามารถรับรู้ได้ เข้าใจได้ และรู้ว่าพระพุทธเจ้าพูดว่าอะไร และมันก็เป็นภาษาเดียวที่สามารถบรรเทาความทุกข์และความไม่สงบในจิตใจมนุษย์ มันคือภาษาเดียวที่สามารถทำให้คนไม่เข้าใจซึ่งกันและกันผิด และช่วยให้พวกเขาค้นพบพลังภายใน ปัญญาและความสงบภายใน ภาษานี้คือความเงียบของสมาธิเพราะฉะนั้นพวกท่าเห็นไหมว่าพระพุทธเจ้าเมื่อไรก็นั่งสมาธิ เมื่อไรก็ทำสมาธิ

พระอาจารย์ขอจบการบรรยายแค่นี้ก่อน วันนี้พระอาจารย์มาที่นี่เพียงเพื่อที่จะแบ่งปันกับพวกท่านเกี่ยวกับเรื่องราวชีวิตและพระอาจารย์ก็หวังว่าพวกท่านจะได้รับพรจากสรวงสวรรค์ ขอให้พระพุทธเจ้าคุ้มครองให้พรพวกท่าน

     ทุกอย่างมีเหตุและผล ดีและไม่ดี พวกท่านเกิดบนโลกนี้โดยที่มีร่างกายไม่ครบ 32 พวกท่านควรทำใจยอมรับมัน นี่เป็นเพียงแค่ร่างกายมนุษย์เท่านั้น ภายในของพวกท่านไม่มีวันพิการ ภายในของพวกท่านนั้นครบถ้วนสมบูรณ์อยู่เสมอ นี่เป็นเพียงร่างกายภายนอกเท่านั้น

     บางทีพวกท่านอาจจะมีร่างกายพิการเป็นเพราะพวกท่านต้องการเช่นนั้น เป็นเพราะพวกท่านได้ตั้งจิตอธิษฐานว่าจะทำแบบนั้น ชาติก่อน พวกท่านอยากเป็นเช่นนั้น ดังนั้น ชาตินี้พวกท่านก็เลยต้องเป็นแบบนี้

     พวกท่านได้ยินเช่นนี้ อาจจะคิดว่า “ทำไมเป็นอย่างนั้นล่ะ” เพราะว่าชาติก่อนพวกท่านอยากเกิดมาเป็นคนพิการเพื่อปลุกจิตสำนึกให้กับคนที่มีร่างกายสมบูรณ์แต่ไม่รู้จักทำความดี

     การที่พวกท่านต้องมีร่างกายพิการก็เป็นเพราะพวกท่านอยากแสดงบทบาทนี้เพื่อปลุกให้โลกตื่น ปลุกคนที่มีร่างกายสมบูรณ์แต่ไม่รู้จักคุณค่าของมันและไม่รู้จักรักตัวเอง พอพวกท่านมาเกิดใหม่ พวกท่านก็ลืมไปว่านี่คือสิ่งที่พวกท่านต้องการ พวกท่านได้เสียสละชีวิตของพวกท่านมาเกิดใหม่ที่นี่และแสดงบทบาทเป็นคนพิการ พวกท่านทำคุณงามความดีอย่างที่สุด ทำความดีในการแสดงบทบาทคนพิการ เป็นสัญลักษณ์ที่ไร้ภาษาพูดมาแสดงให้โลกรับรู้ และทุกคนควรจะรู้คุณค่าของร่างกายนี้

     พวกท่านเป็นนักบุญ ลงมายังโลกนี้เพื่อแสดงบทบาทเป็นคนพิการ พอพวกท่านเกิดใหม่ ก็ลืมไปว่าตัวเองเป็นใคร แล้วก็มาตำหนิตัวเอง “ทำไมฉันถึงมีร่างกายไม่ครบถ้วนสมบูรณ์? ทำไมฉันต้องเป็นโรคเรื้อรัง? ทำไมฉันต้องแบกรับความทุกข์และเคราะห์กรรมเหล่านี้?” แต่นี่ไม่ใช่เคราะห์กรรม นี่คือผลบุญสำหรับโลกนี้ เป็นกุศลให้กับคนที่มีร่างกายครบ 32 แต่เขาไม่รู้จักคุณค่า พวกเขาทำร้ายตัวเองหรือฆ่าตัวตาย เป็นต้น

     ภายในตัวเรานั้นไม่มีวันพิการ ไม่มีวันเจ็บป่วย แข็งแรงอยู่เสมอ ภายในตัวท่านนั้นคือคนที่สมบูรณ์แบบ มีความรักที่นำมาสู่โลกใบนี้ พวกท่านเป็นเทพมาจากสรวงสวรรค์ ยอมรับร่างกายที่พิการเพื่อปลุกให้คนที่มีร่างกายสมบูรณ์แต่ไม่รู้คุณค่าของมัน คนที่มีร่างกายพิการนั้นเป็นเพราะเขาต้องการแสดงเป็นคนโชคร้ายเพื่อที่ปลุกคนที่ไม่รู้คุณค่าของตัวเอง

                        master ruma


     พระอาจารย์มีลูกศิษย์ชาวเวียดนามคนหนึ่ง เธอมีลูกสามคน ตอนที่เธอคลอดลูกคนแรก เป็นเด็กผู้ชายร่างกายสมบูรณ์แข็งแรง ลูกคนที่สองก็ดี หล่อเหลาและฉลาด แต่ครอบครัวของเธอนั้นลำบากยากจน ไม่ว่าเธอจะทำธุรกิจอะไร ก็เจ๊งหมด เธอทำมาหากินอะไรก็ขาดทุนตลอด ไม่เคยประสบความสำเร็จ เธอต้องใช้ชีวิตที่ยากจนข้นแค้นและไม่มีความสุขกับชีวิต

     แล้วต่อมาเธอก็คลอดลูกอีกคนหนึ่ง ลูกคนนี้เป็นเด็กพิการ เป็นคนพิการคนเดียวในครอบครัวของเธอ แต่ว่าตั้งแต่เด็กคนนี้เกิดมา ไม่ว่เธอจะทำมาหากินอะไรก็ประสบความสำเร็จตลอด ทุกอย่างราบรื่น ครอบครัวของเธอก็มั่งมีมากขึ้นเรื่อยๆจนเงินทองท่วมหัว สามีของเธอก็ได้รับการเลื่อนขั้น ต่างๆนานา ไม่ว่าเธอจะทำธุรกิจอะไรก็ประสบความสำเร็จไปหมด    

     เธอและสามีก็บ่นว่าพระพุทธเจ้าว่า “พวกเราเป็นคนดี ไม่เคยทำชั่วอะไร ทำไมเราต้องมีลูกพิการเช่นนี้” แล้วพวกเขาก็เลี้ยงลูกแบบทิ้งๆขว้างๆ โทษตัวเองและโทษลูกของตัวเองด้วย แล้วก็บอกว่า “ทำไมนะ พวกเราก็เป็นคนธรรมะธรรโม รู้จักให้ทานช่วยเหลือคนอื่น เราไปวัด รู้จักพระพุทธเจ้า แต่ทำไมเราต้องมีลูกพิการด้วย” แต่พวกเขาไม่รู้ว่านี่ไม่ใช่โชคร้าย นี่เป็นบุญกุศลและโชคดีสำหรับพวกเขา

     เพราะว่าลูกของพวกเขานั้นไม่ใช่เด็กธรรมดา เขาเป็นพระอริยะเจ้าที่ลงมาเกิดเป็นคนพิการ นำบุญกุศลและโชคดีต่างๆมาสู่ครอบครัวนี้ เขามีร่างกายพิการแต่นี่คือบุญกุศลที่เขานำมาสู่มวลมนุษย์ แต่ครอบครัวเขาไม่เข้าใจเพราะว่าเด็กคนนี้พิการและยังป่วยอีก

     วันหนึ่ง เขาก็ป่วยแล้วก็เสียชีวิตลง พ่อแม่เขาโศกเศร้าเสียใจมาก “ทำไม พวกเราเป็นคนดี ลูกเราก็พิการแล้วยังอายุสั้นอีก เขาตายตั้งแต่เด็ก” พวกเขาก็โทษฟ้าดิน โทษตัวเอง สร้างปัญหาให้ตัวเอง

     แล้ววันหนึ่ง แม่ก็ฝันว่า เธอเห็นลูกชายกลับบ้านแล้วบอกว่า “ผมมาที่นี่ไม่ได้มาเพื่อให้แม่เป็นทุกข์ แต่ผมมาที่นี่เพื่อนำพร นำบุญกุศล นำโชคมาให้พ่อและแม่ผมมาที่นี่ไม่ใช่เป็นเคราะห์ร้าย ผมมาที่นี่ไม่ใช่กรรมแต่ผมมาที่นี่เพื่อนำพรมาให้ ผมขอให้แม่อย่าโทษสวรรค์เลย มันเพียงแค่ถึงเวลาแล้วที่ผมต้องไป” หลังจากนั้นเธอก็เห็นลูกชายในฝันนั้นไม่ใช่คนพิการ เขาเป็นคนหน้าตาดี หล่อเหลา

     เพราะฉะนั้น ที่พวกท่านสวมใส่ร่างกายที่ไม่สมบูรณ์นี้ก็เป็นคำอธิษฐานของท่านเองที่จะทำให้โลกนี้ได้เข้าใจว่า ชีวิตมนุษย์นั้นไม่เที่ยง พวกเราควรมุ่งเข้าไปข้างในเพื่อศึกษาบำเพ็ญธรรม เตือนคนรวยๆที่มีร่างกายสมบูรณ์ว่าพวกเขาควรจะรู้ค่าของชีวิตคน ควรรู้จักทำความดี ควรให้ทานช่วยเหลือคนอื่น เพื่อที่ชาติหน้าคนจะได้ดีขึ้น ไม่ใช่พวกท่านสร้างสิ่งเหล่านั้นแล้วต้องแบกรับกรรมและผลที่ตามมา

     เอาละ พระอาจารย์มาที่นี่เพื่อแบ่งปันกับพวกท่านสักเล็กน้อยและขอให้พวกท่านพบแต่สิ่งที่ดีที่สุด มีความสุขมากๆในชีวิตนี้ เจริญพร

     พระอาจารย์ขออธิษฐานให้คนไทยมีความสุขและสันติภาพ และขอให้ชีวิตพวกท่านมีแต่ความสงบสุข สันติ สันติ สันติ

     พระอาจารย์มีของขวัญเล็กๆน้อยๆพร้อมกับอาหารมังสวิรัติมาแบ่งปันกับท่านนายกสมาคมและทุกคนที่นี่ มอบให้พวกท่านจากใจของพระอาจารย์ พวกท่านอาจแปลกใจที่ทำไมพระมามอบของให้คนอื่น ปกติเราต้องเอาของไปถวายพระ แต่พระอาจารย์กลับเอาของมาให้คนอื่น เพราะว่าพระอาจารย์เป็นพระที่ไม่เหมือนใคร ไม่ว่าพระอาจารย์ไปที่ไหนก็มีแต่ให้กับให้ เพราะว่าพระอาจารย์มีพอแล้ว เพราะฉะนั้นพระอาจารย์ก็ไม่จำเป็นต้องมีสิ่งของเหล่านี้ พวกเราช่วยกันแบ่งปันให้กับคนอื่นด้วยความรัก

     เอาละ ขอบคุณนะ

   master ruma